یکشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۳ - ۱۲:۲۰

نگاهی به موسیقی متن فیلم نعمت الله

«آرایش غلیظ» و همایون شجریان در دستگاه راک!

همایون شجریان-سهراپ پور ناظری-آرایش غلیظ

سینماپرس: نازنین شادپی/ سهراب پورناظری که یکی از اعضای اصلی گروه تنبورنوازان شمس به سرپرستی پدرش کیخسرو پورناظری است، یک موسیقی کاملا متفاوت با ژانری که تا کنون از او شنیده بودیم، برای فیلم «آرایش غلیظ» ساخته است.

موسیقی پورناظری در طول فیلم «آرایش غلیظ» کوتاه، کم رنگ و اثرگذار شنیده می شود. به طوریکه تا موسیقی در صحنه ای حاضر می شود، بالافاصله به سمت کم رنگی گام برمی دارد. در این موسیقی، کمانچه که ساز اصلی سهراب است، به شدت زیبا نواخته می شود. حجم موسیقی متن فیلم به شدت کم است اما همین حجم کم از اثرگذاری و گوش نوازی خاصی برخوردار است.

موسیقی در هر صحنه کمرنگ حاضر می شود اما وظیفه اثرگذاری خود را فراموش نکرده است. موسیقی این فیلم در مقایسه با دیگر فیلم های حمید نعمت الله از حجم به شدت پائینی برخوردار است اما در مقایسه با موسیقی های متن فیلم های سهراب پورناظری کاملا همجنس شنیده می شود. بدان معنا که موسیقی متن هایی که پورناظری ساخت آن را بر عهده داشته همیشه از یک حجم معینی تبعیت کرده و از حدود مشخص و تعریف شده خود خارج نشده است، موسیقی متن فیلم «آرایش غلیظ» هم دقیقا هم اندازه با دیگر موسیقی های سهراب شنیده می شود چرا که اگر موسیقی سنتی با صدای سازهای سنتی در بخش های زیادی از فیلم شنیده شود، فضای فیلم را به سمت موسیقایی می برد تا سینمایی!

این نکته ظریفی است که آهنگساز باید به آن دقت کند تا اثرگذاری موسیقی خود را در صحنه های مورد نظر از دست ندهد. حتی موسیقی متن سریال «وضعیت سفید» هم به همین گونه شنیده می شود؛ حجم کم اما اثرگذاری بالا. این ها نکاتی است که آهنگساز با تجربه در تولیدات موسیقایی خود از آن استفاده می کند و درست به همین دلیل است که نعمت الله بار دیگر همکاری با سهراب را به جای همکاری با دیگر آهنگسازان برگزیده است.

سهراب با حمید نعمت الله بُر خورده و دقیقا نیاز موسیقایی نعمت الله را از فیلم به درستی پاسخ می دهد چرا که هم سهراب و هم نعمت الله به شدت انسانهای کم حرفی هستند اما زمانی که لب به سخن می گشاید دُر ریزان صحبت می کنند. فیلم نعمت الله و موسیقی سهراب دقیقا از این ویژگی شخصیتی آنان پیروی می کند؛ کم حجم اما اثرگذار.

این موسیقی کم حجم با یک موسیقی تیتراژ به شدت زیبا به پایان می رسد؛ صدای همایون شجریان که تغییر ژانر داده و راک می خواند! البته اگر گیتار الکترونیک صدای متفاوت همایون را همراهی می کرد، سبک راک را باورپذیر تر می کرد. این همان همایون شجریانی است که در یکی از مصاحبه های قدیمی اش گفته بود:«در منزل ما (خانه پدری اش) شنیدن موسیقی راک و پاپ، یک جور توهین است.» اما الان همایون، سبک سنتی را با راک پیوند داده و تلفیق کرده و محصول به شدت شیرین و گوش نوازی را به مخاطبین هدیه داده است.

برچسب‌ها

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.